De Duitse hoofdstad Berlijn behoort al jarenlang tot de top Tien van populaire steden van Europa. Er zijn voldoende redenen te noemen om Berlijn te bezoeken.

Voor velen is de belangrijkste beweegreden om naar Berlijn te komen het roemrijke verleden van een in 2 delen gesplitste stad.
Sinds de val van de muur is de stad eigenlijk alleen maar interessanter geworden.

Enerzijds is er het verleden, Berlijn heeft een bewogen geschiedenis achter de rug, daar zijn nog steeds veel getuigen van, anderzijds is er een stad ontwikkeld waarbij de inrichting en architectuur soms aanzienlijk afwijkt van wat men gewend is.

Berlijn leeft, het is een multiculturele stad waar zowel jongeren en ouderen van elke levensopvatting of overtuiging zich thuis voelen. Kortom, in Berlijn is verveling uitgesloten.

Waterstad

Berlijn telt 190 km waterwegen en bijna duizend bruggen. De Spree is de levensader van de stad. Waterstad Berlijn is een concept waarbij er van wordt uitgegaan dat je aan en niet in het water leeft.

Tal van bedrijven en ambassades hebben de mooie ligging langs de Spree ontdekt, maar er kwam ook de behoefte aan echte ontworpen huizen op het water. Berlijn is vanuit een boot gebouwd, zo wordt gezegd.

Wie in Berlijn niet op de boot is geweest heeft de stad niet echt leren kennen, vanaf het water wordt Berlijn kalm, soms idyllisch maar blijft architecturaal een topper.

Hier staat het Haus der Kulturen der Welt, het lijkt op een zwangere oester, dit gebouw is een geschenk van de Amerikanen ten tijde van de wereld tentoonstelling van 1957.

Het kunstwerk Zwei Formen is van Henry Moore en het carillon met 68 klokken speelt op zondag klassieke werken. Een heel ander kaliber langs de oever van de Spree is de Berliner Dom, het was de laatste keizer van Duitsland die van een kleine kerk een heuse dom heeft gemaakt.

Op het museum insel of eiland in het Nederlands ligt het Pergamon museum, een van de belangrijkste attracties in Berlijn, bezoekers verdringen zich om een glimp op te vangen van de mooiste dame van het oude Egypte, de buste van Nefertité. Ze staat met haar gevolg op de bovenste verdieping van het neues museum.

De mooiste brug van Berlijn is de Oberbaumbrücke speels en toch massief, die indruk maakt de markante rode bakstenen brug.
Wat verder op de Spree, zie je de moleculemannen, deze drie giganten op de Spree symboliseren de stadswijken van Berlijn.

Regeringskwartier

Een van de druk bezochte wijken van Berlijn is het regeringskwartier. De formatie van het Bundeskanzlerambt, de bondsgebouwen en de parlementsgebouwen wordt Band des Bundes genoemd.

Tussen de gebouwen is het mooi groen en de Spree deelt het regeringsgebied heel symbolisch in tweeën. De Rijksdag steekt met zijn imposante koepel volkomen onaangedaan boven alle nieuwe gebouwen uit.

Alles ziet er nieuw uit, nu ja bijna alles. Het Kanzlerambt werd in 2001 feestelijk ingewijd maar de Rijksdag is al sinds 1894 in gebruik.

Met een Duitse gids trek je de regeringsgebouwen in, wie weet zie je Angela Merkel al telefonerend voor het raam staan. Het Paul Löbe haus, genoemd naar de man die in het tijdperk voor Hitler de voorzitter van de Rijksdag was, huisvest 550 kantoren voor de 275 volksvertegenwoordigers en de 450 commissies.

Het Maria Elisabeth Lüders Haus werd pas in 2003 als laatste in gebruik genomen. Het huisvest de op 2 na grootste parlements-bibliotheek van de wereld.

Terug in het oorspronkelijke gebouw van 1894 kan je de graffiti nog zien die werd achtergelaten door Russische soldaten bij de bevrijding van Berlijn.

Je mag plaats nemen op de zitjes waar het parlement zetelt en van bovenaf wordt je geobserveerd door de duizenden bezoekers van de Rijksdagkoepel.

Via de gang waar elk democratisch verkozen parlementslid een gedenkplaatje heeft, is ook nog de naam van Adolf Hitler te zien.
Aangekomen in de koepel kan je via een spiraalvormige loopbrug naar boven lopen.

Van hierboven heb je een verbluffend panoramisch uitzicht op heel de stad. De koepel is van staal en glas, hij is het symbool van het herenigd Duitsland. De 3 V’s zijn belangrijk, ze staan voor de verlichting, de verwarming en de verluchting van het Duitse parlement.

Strijd der gebouwen

Tot de tweede wereldoorlog was er maar 1 Berlijn en dat had een classicistisch centrum. De oorlog verwoestte veel.De koude oorlog, na de verdeling van de stad, bleef niet beperkt tot de politiek, maar werd ook in het stadsbeeld merkbaar. In het oosten werd het project hoofdstad Berlijn gestart, uit de puinhopen herrezen enorme woonblokken, voor een geringe huur en ontelbaar veel arbeidsuren hadden de mensen een terras op het dak, een vuilniskoker en een telefoon.

Het westen reageerde met de Interbau, internationale architecten moesten het toekomstige streven van de stad zichtbaar maken.

In het oosten kwam de Fersehturm met zijn 365 meter is hij 65 meter hoger dan de Eiffeltoren, de DDR wilde aan het westen laten zien tot welke topprestaties men in staat was.

Vanaf het uitkijkplatform met café en restaurant op 205 meter hoogte heb je een geweldig uitzicht over de stad. De concurrentie tussen oost en west was van blijvende invloed op het stadsbeeld van Berlijn.

Zo is de televisietoren net zo goed een product van de koude oorlog als de concertzaal. De verdeling zorgde voor een verdubbeling van dierentuinen, operagebouwen, musea en concertzalen.

Wat de een had werd ook bij de andere gebouwd ze wilden allebei bewijzen dat de andere overbodig was.

De lege plekken die Berlijn, na de val van de muur vertoonde, maakten Berlijn tot een paradijs voor architecten uit de hele wereld. Zij stelden de politici voor grote problemen en voor beslissingen hoe het nu verder moest.

Een stroom architectonische ontwerpen bereikte de stad, doch een stad is geen wereldtentoonstelling of toch?

Berlijn mag je een ecostad noemen

Steeds minder auto’s, meer fietsers en veel gebouwen met een milieuvriendelijke energievoorziening. Berlijn is de stad met de minste CO² uitstoot van Duitsland.

Berlijn heeft een uitstekend stelsel voor metro, de U-banen en voor stadspoor de S-banen aangevuld met bussen en tramlijnen en prima fietspaden.

Fietstaxi’s brengen hun passagiers van voorjaar tot herfst voornamelijk door parken naar hun bestemming. In dit paradijs voor openbaar vervoer brengt de U Bahn je in een mum van tijd van het centrum naar de Bernauerstrasse. Hier heb je de mogelijkheid om het Mauerpark te bezoeken.

28 jaar na de val van de muur

De muur staat symbool voor de scheiding tussen oost en west. Op de infozuilen kan je onder meer zien hoe mensen tunnels groeven om te ontsnappen, sommige mensen sprongen uit het raam van oost naar west Berlijn.

Op het traject kom je in de Kieler strasse nog een wachttoren tegen, zo staan er maar 2 meer overeind in Berlijn. Via het splinternieuwe Hauftbahnhof en over de Spree kom je aan de Brandenburger Tor aan.

De brandenburger Tor is het symbool van de eenmaking. Het is een 18e eeuwse stadspoort.

Tijdens de 2e wereldoorlog werd de poort zwaar beschadigd en daarna gerestaureerd. Maar na de bouw van de muur werd de poort gesloten tot in december 1989.

Het nationale symbool onderging opnieuw een restauratie en schittert nu in volle glorie. Op het traject van de muur ligt het herdenkingsmonument voor de vermoorde Europese Joden.

Er staan 2751 blokken, de bedoeling is dat je bij een wandeling doorheen de blokken een gevoel krijgt van desoriëntatie.

Aan het museum Topografie des terrors is nog een stuk muur bewaard gebleven. Je wordt stil bij de aanblik van wat de SS’ers en de Gestapo hebben aangericht in de naziperiode van Duitsland.

Checkpoint Charlie

Nu blijft er niet veel meer over van de grenspost tussen oost en west Berlijn. Voor 2 euro per foto sta je op de gevoelige plaat met fotogenieke jonge Duitse mannen in soldatenpak.

Via het Trabimuseum en de bronzen plaketten op het wegdek loopt de wandeling langs het muurtraject. Aan het Oost Bahn hof ligt de East side galerie, de muur is hier meer dan 1 km lang en meteen ook het langst bewaard gebleven stuk.

De 2e overgebleven wachttoren sluit het traject van de muur af. De rijkdom van Berlijn is gelegen in het feit dat de stad zelf een soort schouwburg is, een trendy plaats waar iedereen zijn gading vindt.

Van Charlottenburg tot op de Alexander Platz, hier kan je genieten van een diversiteit van architectuur. Wandel je nu het vroegere oost of west Berlijn? Je zou het niet weten moest er niet de Ampelmann zijn.

De ampelmann is het verkeerslichtmannetje met hoedje, hij stond en staat te knipperen op de verkeerslichten in oost Berlijn, in het westen draagt het mannetje geen hoed, op die manier weet je perfect in welk stadsdeel je aan het rondwandelen bent.

Onze citytrip zit er op. Ik vertrek uit een stad waarvan ik simpelweg intens genoten heb. Ik ga Berlijn missen, maar nog prettiger dan blijven is terugkomen.