Mocht iemand me vragen of ik een lijstje zou willen maken van de tien mooiste steden die ik tot nu toe in Europa heb bezocht, dan zou Boedapest zeker bij de medaillewinnaars zijn. De stad wordt trouwens niet voor niets de koningin van de Donau genoemd.

Wie van architectuur houdt, komt beslist aan zijn trekken zowel in het hoger gelegen Boeda aan de ene kant van de Donau als in Pest aan de andere kant. Je merkt aan alles dat dit de hoofdstad is van wat eens een groot rijk was.

We zijn er in december … de dagen zijn koud maar open en zonnig en het is heerlijk wandelen over de kettingbrug, de eerste over de Donau, ingehuldigd in 1849.

We wandelen in de richting van de Vàr-hegy (de burchtheuvel) niet met de bedoeling er het vorstelijk verblijf te gaan bezoeken maar wel omdat je er een schitterend uitzicht hebt over Pest.

Wie moeilijk te been is, kan met een soort kabeltram naar boven maar die dag hapert er wat aan het mechanisme en wij kiezen sowieso voor een gestage klim zodat we intussen heel veel bewonderende aaaaach’s en oooooch’s kunnen slaken, want het zicht is werkelijk prachtig.

Eenmaal boven is het er heerlijk kuieren en we genieten van het vele moois dat er te zien valt : het koninklijk paleis waar nooit één vorst heeft gewoond, het excentrieke Vissersbastion, enkele restanten van het Middeleeuwse Boeda, de Matthiasfontein die omwille van de winterse koud droog staat, … en natuurlijk het spectaculaire uitzicht.

Het excentrieke Vissersbastion

Wist je dat Boedapest de oudste metrolijn heeft op het Europese vasteland ? Dat die er kwam heeft alles te maken met de viering van het duizendjarig bestaan van Hongarije in 1896.

Het zit zo : aan de oostelijke zijde van de Andrassy Ut, de Champs Elysée van Boedapest zeg maar, werd op het Heldenplein ter viering van dat millenniumfeest een monument opgericht met in het midden een zuil waarop de engel Gabriël staat en links en rechts daarvan de helden uit de vaderlandse geschiedenis.

Verwacht werd dat tijdens de feesten heel wat volk naar dat plein zou afzakken en dus wou men een tramlijn langsheen de laan met de statige huizen aanleggen.

Maar daar wilden de bewoners in de chique huizen helemaal niet van weten. Het heen en weer trammen zou hen storen tijdens hun middagdutje. Daarom werd gekozen voor die allereerste metrolijn onder de Andrassy Ut.

Oudste metrolijn onder de Andrassy Ut

Hoewel vele huizen intussen zwaar vervallen zijn, is het heel leuk om het flinke eind gewoon eens af te wandelen en de metro te laten voor wat die is. Toch raad ik jou aan een paar van die metrostationnetjes (jawel ze zijn eerder klein) te gaan bekijken.

Daal dus even de trappen af. Het zijn stuk voor stuk kleine ondergrondse pareltjes.

Vele panden zijn zwaar in verval langsheen de Andrassy Ut

Zelf beginnen wij onze wandeling richting Heldenplein ter hoogte van de Staatsopera en hoewel de gevel van het gebouw een flinke schoonmaakbeurt verdient, moet je het beslist eens aandachtig bekijken.

Je hoeft trouwens geen operaticket op zak te hebben om ook de inkomhal te zien. Ga gerust even binnen kijken en laat je, net als wij, uit je sokken blazen.

Een heel leuke tramlijn is lijn 2. Neem ze een keertje bij wijze van sightseeing. Je stapt de tram het beste op ter hoogte van de overdekte markt (waar ik reeds naar verwees in https://evenaar.tv/reisverhalen/2018/02/van-bijna-alle-markten-thuis/ )om vandaar het ganse traject vol heerlijk mooie gebouwen langsheen de Donau af te rijden tot aan het verbluffende Parlementsgebouw.

Een bezoek aan het Parlement kan enkel met gids. Er zijn rondleidingen in meerdere talen maar niet in het Nederlands. Het parlement is aan de binnenkant zo mogelijk nog indrukwekkender dan aan de buitenzijde.

Mocht de filosofie van de architect er een zijn geweest over het volk (en zijn vertegenwoordigers) dat dezelfde pracht als koningen en keizers verdienen … tja, dan is hij in zijn opzet geslaagd. Het lijkt wel een koninklijk paleis !

Tot slot wil ik nog even de aandacht vestigen op het Four Seasons hotel dat in het Gresham Palace is gevestigd. Niet dat we er gelogeerd hebben. Daar lag het prijskaartje van 427 euro per nacht voor de goedkoopste kamer toch net iets te hoog voor.

De voorgevel vind ik een minder geslaagde interpretatie van de art nouveau. Maar trek je stoute schoenen aan en wandel er even ongegeneerd binnen. Leuk om er alleen al in de lobby de ogen uit je kop te kijken.