Momenteel loopt er op één een schitterend reisprogramma van Wim Lybaert dat alle aandacht verdient : De Columbus. De filosofie van Wim is er een van reizen zonder stress, van het onderweg zijn belangrijker vinden dan het arriveren. Ik kan mij helemaal vinden in zijn ideeën.

Ook voor mij zijn de fijnste reizen die waarbij de vakantie begint bij het dichttrekken van de voordeur. Het zijn die reizen waarbij ik geen last hoef te ervaren van ellenlange files, van vertragingen bij de trein, van de rush om tijdig het vliegtuig te halen, van …

’n dergelijk reizen ervaar ik wanneer we zwerven met de camper en jawel … dat soort reizen moet je wel een beetje onder de knie hebben.

De kritiek die Wim op zijn televisieprogramma krijgt is die van het “geënsceneerd” zijn. Wim blijft beweren dat dit niet zo is en ik geloof hem (zelf zwerver zijnde) volledig. Natuurlijk is het programma hier en daar wat met franjes opgesmukt, maar het toevallig ontdekken van de meest idyllische plaatsjes kan niet anders dan juist zijn.

Er bestaan nogal wat misvattingen over reizen met de camper en dan met name over het wildkamperen dat niet toegelaten zou zijn.

Het witte stipje bovenin … de camper.

Maar wat is wildkamperen ? Betekent het dat je ten aller tijde op een betalende camping moet gaan staan ? NEE !

Wanneer wij er met de camper op uittrekken zoeken wij vooral de rust op het platteland op en dan is een boer van wie je gerust in en tussen zijn velden mag overnachten gauw gevonden Natuurlijk wordt van je verwacht dat je het veld niet beschadigt noch achterlaat met een hoop zwerfvuil. Wie geniet van gastvrijheid, gedraagt zich hoffelijk !!!

Niet iedereen houdt van dit soort “wildkamperen”. In het reisprogramma kon je zien hoe bijvoorbeeld Hilde Crevits het geen veilig gedachte vond om ergens langs een landweggetje te overnachten. Tot ze het dan toch een keer deed …

In meerdere Europese landen bestaan trouwens een soort van associaties waarbij boeren zelfs hun erf openstellen voor campers. Voor wie een wat bange aard heeft, is dit een veiliger gedachte.

Logeren in de hof van olijven

Bij de aangesloten boeren mag je gratis overnachten en heel vaak zijn dat op plaatsen die zo mooi zijn dat de boer je maar al te graag laat meegenieten. Op die manier hebben wij al gelogeerd bij wijnboeren, honingboeren, lavendelboeren, olijfboeren, fruitboeren …

Het zijn telkens weer verrukkelijke pareltjes waar we terecht komen. De boer is fier op zijn erf en zijn landerijen en leuk, doch geen verplichting, is het om hem te danken voor zijn gastvrijheid door wat wijn, honing, olijfolie, … bij hem te kopen. Heerlijke, eerlijke producten zijn het !

Lavendel zorgt voor een rustgevende nacht zonder muggen.

Toegegeven … in een land als Kroatië kan je nergens bij een boer terecht. Ook al zou die boer jou heel gastvrij willen ontvangen, hij wordt er zwaar voor beboet. In Kroatië moet vooral de kassa rinkelen en kan je alleen op een dure camping terecht. Er zijn zelfs geen camper plaatsen te vinden !

Camperplaatsen zijn plaatsen waar je met je camper welkom bent. Soms zijn ze gratis, soms betaal je er een kleine prijs voor. (7 à 20 euro per nacht)

Het voordeel van zo’n plaats is dat je er (meestal) je afvalwater kan lozen, het chemisch toilet mag legen, water kan bijvullen.

In Duitsland en dan met name in de Moezelvallei vind je werkelijk prachtig gelegen camperplaatsen waar zelfs ’s ochtends een bakker langskomt met ovenverse lekkernijen. Ronduit heerlijk.

Zo heerlijk welkom aan de Moezel !

Jammer genoeg is niet ieder land of streek zo vriendelijk als daar aan de Moezel en worden camper plaatsen aangelegd op de meest onaantrekkelijke plaatsen. Nogal vaak naast het containerpark of het gemeentelijke werkmagazijn. Niet leuk, laat staan idyllisch.

Dergelijke plaatsen zoeken wij liever niet op. Geen flauw idee trouwens waarom overheden zo ongastvrij kunnen zijn naar reizigers met campers toe. Alsof de eigenaars ervan de pest of de cholera hebben ! Alsof enkel reizigers die een hotelkamer boeken de plaatselijke horeca steunen !

Juist daarom is citytrippen met een camper meestal niet aangewezen. Hoewel het hier en daar wel mogelijk is. Naar verluidt heeft de stad Berlijn een prachtige plaats voor campers aangelegd maar zelf hebben we die nog niet uitgeprobeerd.

Berlijn heeft trouwens een heel mooie groene omgeving (zie  https://evenaar.tv/reisverhalen/2018/02/sans-soucis-naar-sanssouci/) vanwaaruit je makkelijk naar de stad kan fietsen. Dit is bijvoorbeeld hoe wij de Nederlandse steden bezoeken. Fiets mee en camper buiten de stad laten.

Maar los daarvan ervaar ik het zwerven als een heel groot voordeel. Net als Wim en zijn gasten haasten wij ons niet om ons einddoel te halen. We nemen geen tolwegen, gaan niet in files staan maar laten ons verrassen door schitterende binnenbaantjes.

Tussen de wijnranken

De aanschaf van een camper is jammer genoeg een dure aangelegenheid. Gelukkig is de keuze op de tweedehandsmarkt groot ! Bij heel wat handelaars kan je trouwens een camper huren en mocht die manier van reizen jou zo bevallen dat je wil overgaan tot aankoop, dan wordt de huurprijs in mindering gebracht.

Maar hoe dan ook … een camper aanschaffen heeft pas zin wanneer je er meerdere keren per jaar mee op vakantie trekt. (Tenzij je hem verhuurt aan vrienden en kennissen natuurlijk) Een camper die 50 weken per jaar op stal staat, is een peperdure camper. Hou hier rekening mee.

Zelf zou ik het reizen met de camper niet meer willen missen. Al ben ik ook heel graag met vliegtuig, bus of trein weg … niets is zo zalig als het binnen-buiten slapen in volle natuur.

Deze zomer plannen we een zwerftocht doorheen Engeland. Geen idee hoe welkom we daar zullen zijn. Maar prachtig wordt het in ieder geval.

Ik hou jullie op de hoogte !

PS : Dinsdag a.s. trekt Wim er samen met Wouter Deprez op uit. Zeker kijken !