Na heel wat rondzwervingen in Vietnam zijn we aangekomen in het zuiden van Vietnam, meer bepaald in Ho Chi Minh city of Saigon zoals het vroeger genoemd werd.

Ho Chi Minh City wordt ook wel het Parijs van Zuidoost-Azië genoemd. In tegenstelling tot Parijs is Ho Chi Minh City niet de hoofdstad dit is Hanoi. Zoals gezegd heette de stad vroeger Saigon, genaamd naar de oever van de Sài Gòn waaraan de stad ligt.

Ho Chi Minh City is één van de drukste gebieden in Vietnam, dat is even wennen. Geef het de tijd, want wie verder kijkt dan de grote gebouwen ontdekt een fascinerende stad.

Tegenwoordig is er nog één plein waar wat van de koloniale architectuur te zien valt, en de absolute blikvanger is de Notre Dame basiliek. De kathedraal heeft twee 58 meter hoge klokkentorens en werd tussen 1877 en 1880 gebouwd door de Franse kolonisten.

De toenmalige houten kerk was te klein en bovendien flink aangetast door termieten, en dus werd besloten om met bouwmaterialen uit Frankrijk een nieuwe kerk te bouwen. Het resultaat is een bijzonder bakstenen gebouw vol bijzondere details aan binnen- én buitenkant.

Er wordt nog steeds elke zondag een dienst gehouden, maar de rest van de week is kathedraal in de ochtend te bezoeken. Andere overblijfselen uit de Franse periode zijn het naastgelegen postkantoor en het stadhuis: Beide een prachtig voorbeeld van koloniale architectuur in een fascinerende stad.

We besluiten om de sfeer op te snuiven van het zuiden en kiezen er voor om eerst een rondvaart te maken met een kramiekel bootje op de Saigon rivier.

De armoedige huisjes langs het water vormen een schril contrast met de grote flatgebouwen in het centrum van Saigon.

De mensen die hier wonen hebben het zeker niet breed en behoren tot de armste van het ganse zuidelijke gebied.

Na de rustige boottocht trekken we te voet de stad in. De straten van Saigon zijn van de vroege ochtend tot laat in de avond het toneel van een onontwarbaar kluwen van bromfietsen en motors, het is opletten geblazen als je aan de andere kant van de straat moet zijn.

Niet alleen in het noorden van Vietnam maar ook in het zuiden zijn we de oorlog tegengekomen.

Als je in Ho Chi Minh bent mag je dit museum eigenlijk niet overslaan. Het War Remnants Museum is een icoon in deze stad en een mooi dagje uit als je meer wil weten over de bizarre oorlog die in Vietnam is gevoerd.

Je vindt er foto’s, verhalen van slachtoffers en oude legervoertuigen van zowel het Vietnamese leger als van het Amerikaanse leger.

Het museum kreeg een nieuwe naam, want het museum heette tot voor kort “het museum van Amerikaanse oorlogsmisdaden”.

Binnenin kan de bezoeker zien waarom dat zo was, een serie schokkende foto’s laat weinig twijfel bestaan over het wezen van de oorlog.

We kunnen ook een blik werpen op de tijgerkooien waarin de zuid Vietnamezen hun gevangenen opsloten, in een aparte kamer staat ook nog een Franse guillotine.

Buiten, in de frisse lucht staan de vernietigingstuigen opgesteld die al die jaren uit de Vietnamese hemel hadden geregend.

Het is geen prettig bezoek maar een must, wat is er toch gebeurt in Vietnam in die vele oorlogsjaren, het stemt tot nadenken.

Wij trekken naar Cholon, de Chinese wijk in Saigon. Het is een van de leukste en meest sfeervolle wijken in de stad. Hoewel het minder Chinees is dan het ooit was vind je er nog steeds de Chinese eigenschappen zoals restaurantjes, marktjes en tempels. In Cholon is er een hoop te zien.

De twee belangrijkste bezienswaardigheden hier zijn de Binh Tay Market,waar je werkelijk van alles kunt kopen. De Binh Tay Market, gebouwd door de Fransen in de jaren 1880, staat ook bekend als Cholon Chinatown Market.

Het gebouw is 3 verdiepingen hoog aan de Thap Moui Street. Je vindt hier een assortiment van handwerk, lakwerk en textiel. Het is een mooie plek om de lokale levensstijl en gerechten te ervaren.

Cholon is niet alleen bekend om zijn markt maar ook om zijn vele pagodes, het is er kleurrijk, geurrijk en tof, een echte aanrader.

De Thien Hau Pagode is een van de mooiste tempels in Saigon en gewijd aan Thien Hau .
Men vertelt ons in de tempel dat Thien Hau op een mat over de oceanen reist en dat ze op de wolken rijdt waar zo ook wil.

Haar mobiliteit laat haar toe om de mensen te redden die in nood zijn op zee.

Het is een vredige afsluiter van het bezoek aan Ho Chi Minh City.

Tot slot wil ik nog aanstippen dat je overal in de stad zeer lekker en goedkoop kan eten, keuze ten over.

Als de maag gevuld is en de geest veel heeft gezien en opgeslagen dan dompelen we ons opnieuw onder in het drukke nachtverkeer van Saigon, in een stad die nooit slaapt.