Hier zitten we dan, busrit 537. Het komt waarschijnlijk als geen verrassing meer als ik je zeg dat mijn gezelschap meteen na opstappen in slaap gevallen is?

Het is echt bewonderingswaardig hoe ze eender waar, ter land, ter zee of in de lucht als in blok in slaap kan vallen. Ongeacht hoe ongemakkelijk het voertuig waarop ze zit ook kan zijn.

En ik kan je wel vertellen dat het een bumpy ride was. Deze keer let ik beter op mijn omgeving als we richting Corfu rijden. We passeren allerlei kleine dorpjes en hier is de crisis en de armoede wel duidelijk zichtbaar.

Mensen lijken hier letterlijk gebukt te gaan onder hun zorgen. Maar toch slagen ze erin nog steeds zo oprecht vriendelijk te zijn naar toeristen. Het is mij deze reis al vaker opgevallen hoe ongelooflijk vriendelijk de lokale bevolking is.

Voor onze twee laatste nachten hebben we een verblijf geboekt in een iets fancier hotel, het drie sterren Silver Bay Hotel. Ook hier weer met ontbijt inbegrepen. We komen na twee uur vlotjes aan op onze bestemming en kunnen meteen inchecken.

Deze keer een op en top hotel en heel proper, een verademing met onze vorige ervaring.

We droppen onze spullen en besluiten eerst het zwembad eens te gaan inspecteren. Er is ook een pool restaurant waar we een portie frietjes als vieruurtje bestellen.

Daarna gunnen we onszelf wat rust en een klein dutje. Het water is erg verfrissend en we genieten met volle teugen van onze rustige namiddag.

Daarna maken we ons klaar om het stadscentrum een beetje te verkennen en op zoek te gaan naar iets om te eten. Het valt meteen hoeveel drukker de hoofdstad is vergeleken met de plekken waar we voordien verbleven. Maar toch is het nog een gezellige soort drukte.

Je hebt één grote hoofdstraat waar in het begin allemaal winkels zijn en hoe dieper de straat gaat, hoe verder zich ze opsplitst. Er zijn allerlei snoezige steegjes waar je verschillende bars en restaurants kan terugvinden.

Verschillende steegjes komen uit op leuke pleinen waar tot in de vroege uurtjes muziek gespeeld wordt.

Ook zijn er verschillende soevenier winkels die elk hun typerende goederen verkopen. Zo is er een winkel dat bootjes maakt of een schattige winkel waar alles in het paars is, of olijfwinkels, kruidenwinkels. Alles wat je kan bedenken, je kan het er wel vinden.

We zetten ons neer om iets te eten op een van de vele pleinen. Komt het als een verrassing dat ik opnieuw een moussaka bestellen? Elk restaurant heeft zijn eigen traditionele wijze waarop ze het gerecht maken.

Het lijkt alleen maar passend dat ik een willekeurige steekproef hou, toch? Ik moet toegeven van de vier moussaka’s die ik geproefd heb, vond ik die in Agios Gordios, het eerste stadje de beste.

Na ons eten zoeken we een cocktailbar met livemuziek op. We genieten van een heerlijke Mojito, maar tegen elf uur trekken we het niet meer en vallen onze ogen ter plekke dicht. Morgen was onze laatste volledige dag en we wilden er het beste van maken.

Lees erg vroeg opstaan om voor de hitte het oude, historische stadscentrum te gaan verkennen.

En uiteraard moeten we onze krachten ook sparen om onze laatste avond in stijl af te sluiten. We besluiten af te druipen en de bus huiswaarts te nemen.