Na een lichtelijk stressvolle rit, arriveren we in het centrum van Corfu. We kunnen niet echt genieten van het uitzicht, want we moeten rennen naar onze aansluiting richting Kavos.

We halen de bus maar net en ploffen hijgend en lichtelijk uitgeput neer op onze stoeltjes. Tijd om even te ontspannen tijdens onze bijna twee uur durende busrit.

Paulien valt meteen in slaap (as always) en ik besluit mijn derde boek van de vakantie uit te lezen. Ik kan me maar moeilijk concentreren terwijl ik me afvraag hoe Kavos er zal uitzien.

We hadden slechts één nacht hier geboekt omdat het blijkbaar een gigantische feeststad is. Eentje waar enkel Britten naartoe komen om zich in een coma te “zuipen”. Het zou vergelijkbaar zijn met Ibiza of Cheronissos.

Stiekem keek ik er wel naar uit, we waren nog niet echt uitgegaan deze vakantie en daar zou vanavond eindelijk verandering inkomen.

Paulien keek er wat tegenop en was bang dat we opgescheept zouden zitten met marginale zestienjarigen. Zelfs al was het zo, dan zou het alsnog een unieke ervaring worden, toch?

De rit verliep vlot en na een wandeling van tien minuten zijn we aangekomen op onze accommodatie: Morfeas Hotel.

Online zag het hotel er goed uit, maar om eerlijk te zijn was het in realiteit geen aanrader. De kamer was vuil, er waren overal vochtvlekken en een douche nemen was een hele beproeving. Knop omdraaien en zo snel mogelijk wassen. Brrr.

We wandelen doorheen de hoofdstraat en zien meteen waarom het een feeststad is. Het kijkt een soort van “strip” met restaurants, bars, clubs en discotheken aan beide kanten.

De baan is zo’n kilometer lang en besluiten uiteindelijk een hapje te gaan eten in een schattig familierestaurant genaamd Terry’s. Het personeel is erg vriendelijk en het eten werkelijk verrukkelijk.

Het restaurant werd overgegeven van vader op zoon en de zoon is erg behulpzaam. Hij vertelt ons meer over Kavos en het leven van de Griekse lokale bevolking.

Hetgeen we online gelezen hadden klopt zeker en vast over de dronken, rampzalige, lichtelijk marginale tieners die hier komen om hun lever om zeep te helpen. Hoewel er blijkbaar ook enkele bars zijn waar de locals komen en die wel erg leuk zijn.

via GIPHY

Hij raadt ons de Ice bar aan waar enkele van zijn kameraden werken. Ze zijn bekend om hun befaamde cocktails dus we bestellen er meteen eentje te bestellen.

En ja hoor, ze zijn absoluut to die for! Tijd voor een tweede of misschien wel een derde drankje. Daarna zijn we klaar om de dronken, veel te jonge menigte te trotseren.

Het valt meteen op hoeveel mensen er in groep verkleed aan het feesten zijn. Blijkbaar is Kavos dus ook een populaire bachelor party bestemming.

Uiteindelijk moeten we toegeven dat we wel een erg leuke avond hebben gehad. We dansten van de ene bar naar de andere en ook de alcohol vloeide rijkelijk.

Zelfs de over van Terry’s en de barmannen van onze eerste bar gaan met ons mee feesten. Gelukkig is het donderdag waardoor we nog vrij vroeg in bed liggen, maar toch zal het pikken om de volgende ochtend voor tien uur aan het ontbijt te raken.

Als de wekker om half tien afloopt, duw ik hem af en draai ik me toch nog even om. Ik kan niet ontkennen dat ik een lichtelijke hoofdpijn heb.

Kreunend rollen we uit bed en haasten we om tien voor tien nog snel naar het ontbijt. Eén ding mag gezegd worden, het ontbijt was wel erg lekker en hielp ons doorheen onze kater.

We besluiten om nog een wandeling te maken voor we opnieuw richting Corfu centrum vertrekken. Er is blijkbaar een indrukwekkende ruïne van een klooster dat wel de moeite is eens te bezoeken.

De wandeling duurt zo’n anderhalf uur en de uitzichten zijn wederom adembenemend. Het kijkt een terugkerend thema te zijn tijdens onze trip.

Na een kleine rustpauze keren we terug richting ons hotel. We houden nog een korte tussenstop aan het strand om nog even in de zee te plonsen.

Met nadruk op snel want er was een heuse wespenplaag waardoor we niet langer dnz vijf minuten op het strand spendeerden. De beesten lieten je niet met rust.

Tijd om onze spullen op te pikken en terug richting de bushalte te wandelen. We kijken al uit naar de avonturen die Corfu te bieden zal hebben.