Niets zo krachtig als muziek om zoals in de teletijdmachine van professor Barabas te worden terug geflitst naar een tijd waaraan je – om welke reden dan ook – herinneringen hebt.

Geen geur, kleur of smaak is sterk genoeg om hetzelfde te bereiken dan wat muziek kan teweegbrengen in het hart en het hoofd van de luisteraar.

Vandaag heb ik het ongelooflijke genoegen om als een echte VIP exclusief te worden ontvangen in de gloednieuwe Expo Lang leve De Muziek.

Een tentoonstelling over 60 jaar liedjes uit de lage landen. Ze is van dezelfde makers dan Lang Leve De TV van zo’n vijftal jaren geleden. Dat was destijds een zeer succesvolle top tentoonstelling, dus de verwachtingen zijn hooggespannen.

Best oubollig vind ik de liedjes uit de jaren vijftig en de beginjaren zestig en al zeker die waarmee we ons landje op het Eurovisiesongfestival in de jaren stilletjes vertegenwoordigden. Al heeft Louis Neefs met zijn Jennifer Jennings toch wel zijn best gedaan.

Ja zelfs in die mate dat het deuntje nog lang blijft naklinken in de hoofden van de twee twintigers die me vergezellen tijdens deze uitstap.

Louis Neefs wordt hier trouwens niet alleen als deelnemer aan het Songfestival opgevoerd, hij wordt hier ook genoemd als de man met de allereerste Vlaamse videoclip. Benieuwd ? Lees dan eerst een keertje mijn verslag. https://evenaar.tv/reisverhalen/2018/10/citytrippen-in-eigen-land-aarschot-de-beeldenstad/ En rep je vervolgens naar de expo in Gent.

Het kader waarin een en ander wordt voorgesteld is schitterend. Het wordt me al van bij het binnenkomen duidelijk dat kosten noch moeite zijn gespaard om de bezoeker mee te tronen in een wereld vol muziek.

Hé kijk eens hoe jong Balthazar Boma, heu ik bedoel Marijn Devalck, hier nog is ! Wat een knapperd zeg ! En moet je eens zien wat een mooi koppeltje Miek en Roel waren.

Ach wat doet de tijd toch met een mens … en wat zijn die liedjes zo moooooooi. Net op het ogenblik dat ik bij het zien en horen van dit alles warempel een tikkeltje weemoedig zou kunnen worden, klinkt door mijn koptelefoon “De zotte Morgen” en ook al is Zjef Vanuytsel nog niet zo lang geleden  overleden, het liedje maakt mij zo vrolijk dat ik binnen de kortste keren sta te dansen op een luisterliedje dat dank zij een schitterend arrangement uitgroeide tot een popnummer.

Jawel … was de muziek uit de Lage Landen van de jaren vijftig en zestig eerder stijfjes, met het overwaaien van de rock and roll uit de Verenigde Staten kwam er plots schwung in het Nederlandstalige lied te zitten.

Peter Koelewijn was de eerste rocker en omdat hij zelf hoogtevrees had, schreeuwde hij in de jaren zestig voor die tijd behoorlijk luid : Kom van dat dak af ! Met de Kreuners werd het Vlaams in de jaren tachtig pas écht een taal om te rocken !

Gelukkig dus dat de zalen en gangen hier groot genoeg zijn om de beentjes even los te slaan.

Er is aandacht voor vinyl … veel aandacht. Maar ook voor alles wat erna komt.

Leuk is het om de instrumenten te kunnen bekijken van hen die er prachtige muziek hebben uitgehaald. Aandoenlijk is de allereerste gitaar van Boudewijn De Groot.

Ze ziet er al even sjofel uit als die uit mijn eigen jeugdjaren met dien verstande dat hij er wel mooiere klanken zal hebben uitgehaald dan die paar akkoorden die ik bij elkaar wist te pingelen.

Bij de “Jezusgitaar” van Luc De Vos moet ik slikken. Het was hier, buiten op het Sint-Pietersplein, dat nog maar een paar jaar geleden in aanwezigheid van duizenden fans veel te vroeg en met heel veel verdriet afscheid werd genomen van de zeer geliefde volksjongen, zanger, schrijver, filosoof. Zijn Mia doolt hier troosteloos rond.

Leuk zijn de jurken en kostuums die werden gedragen tijdens menig Vlaams of Nederlands optreden. Zelf krijgen we de kans om tussen de garderobe van Liliane Saint-Pierre, Herman Van Veen, Raymond Van het Groenewoud, Get ready, … mee te dansen en te zingen als waren we in een karaokebar.

De muziek van de Lage Landen wordt in deze tentoonstelling op een prachtige manier en door middel van schitterende decors decennium per decennium in beeld gebracht. Van Jo Leemans tot K3, van Bobbejaan Schouppe tot Laura Lynn, van Ramses Shaffy en Liesbeth List tot ’t Hof van Commerce.

Smartlappen klinken hier naast protestliederen, kleinkunst naast pop, rock en schlagers. Alles keurig gekaderd in zijn tijd.

Zelfs de allerkleinsten worden niet vergeten. Daar zorgen Samson en Gert, Kabouter Plop en Kaatje Tralalaatje wel voor.

De bijzonder leuke interactieve tentoonstelling loopt nog tot 9 juni 2019 in de Sint-Pietersabdij te Gent en is een must voor elke muziekliefhebber die zichzelf respecteert. Ze is, om het met de woorden van Eddy Wally te zeggen :

Extra tip: Tijdens jouw bezoek krijg je een zendertje en oortjes waarmee je zélf kan kiezen welke liedjes je allemaal wenst te beluisteren. Luister je graag op een super kwaliteitsvolle manier ? Breng dan je eigen koptelefoon mee. In dat geval krijg je een kortingsbon die je kan gebruiken in de cafetaria of shop.

https://langlevedemuziek.be/

Naar aanleiding van de reactie van wanderer Cecile ben ik even gaan informeren bij de organisatoren van de tentoonstelling. In de prachtig aangeklede cafetaria worden voor groepen lunches aangeboden. Reservatie daartoe is wel vereist.

Ideaal voor Cecile en misschien wel ook voor vele anderen die er een klasreünie willen organiseren !