19 mei 2015, Yogyakarta, Indonesië. Er is zo’n 16 uur verstreken sinds ons vertrek op Schiphol en de overstap in Jakarta. Drie dagen na ons ja-woord bevinden we ons aan de andere kant van de wereld. De tropische hitte komt ons tegemoet. Onze rondreis kan beginnen.

Java – De Borobudur
Om 8u ’s ochtends vertrekken we naar de Borobudur, op een half uurtje rijden van Yogyakarta. De Borobudur is de grootste boeddhistische tempel ter wereld, UNESCO-werelderfgoed en zeer populair bij toeristen. Honderden schoolkinderen beklommen met ons de steile trappen van de tempel.

Eenmaal boven aangekomen keken we uit over de groene vallei en de twee vulkanen, de Merapi, tevens de meest actieve van Indonesië, en de Merbabu. De verschroeiende hitte doet ons snakken naar een beetje schaduw, maar het prachtige uitzicht is de verbrande neus wel meer dan waard.

Het valt trouwens op hoe sociale media en internet een belangrijk onderdeel vormen van de hedendaagse Indonesische cultuur. Foto’s en gebeurtenissen worden als een gek gedeeld. Je kan het trouwens zo gek niet bedenken of er is Wifi aanwezig. Zo werden we op de Borobudur aangeklampt door tientallen kinderen en Indonesische toeristen. Iedereen wou met ons op de foto.

De Bromo vulkaan
De zonsopgang bij de Bromo vulkaan, gelegen aan de rand van het Tenger-gebergte is een absolute verplichting voor elke toerist! Om deze zonsopgang niet te missen, ging onze wekker om 3u ’s nachts af, zodat we om 3u30 konden vertrekken met een 4×4. In absolute duisternis bracht de 4×4 ons naar de top van het uitkijkpunt.

Nadat we een plaats gekozen hadden, keken we uit over een pikzwarte vallei. Langzaamaan kleurt de hemel in onwaarschijnlijke kleuren en toont een spectaculair uitzicht over de met vulkaanas bedekte vlakte en de vulkaankegels. Nadat we van het uitzicht genoten hebben, keerden we met de 4×4 terug naar de vallei.

Per paard en gewapend met een mondmasker bracht men ons naar een trap om de kraterwand van de Bromo te bereiken zodat we een blik in de rokende kratermond kunnen werpen. Door de zware zwaveldampen is de klim behoorlijk zwaar en niet voor iedereen weggelegd.

De Ijen vulkaan
Deze vulkaan beklimmen we te voet via een zeer stijl wandelpad. Onderweg naar boven komen we verschillende zwaveldragers tegen die op hetzelfde steile pad, met zwavel gevulde manden tot wel 100 kg (!) zwaar naar beneden dragen. Wanneer we dan eindelijk toekomen aan de top en de zwaveldampen even wegtrekken hebben we een prachtig zicht op het meer dat zich in de krater bevindt.

Als je het fel azuurblauw gekleurde meer niet met eigen ogen zou zien, zou je denken dat het nep is! Ongelooflijk!

Bali
Bali is een enorm populair en toeristisch eiland van Indonesië. Het staat tegelijk synoniem voor een zeer toeristisch en uitbundig nachtleven als voor rust en spiritualiteit. Ons reistempo op Bali ligt behoorlijk lager dan op Java. We bezoeken rustig enkele tempels waarvan Tanah Lot en de Ulun Danu Batur ons het meeste zijn bijgebleven.

Snorkelen doen we dan weer bij Menjangan, een onbewoond eilandje, voor de kust van Bali. Helderblauw water, kleurrijk koraal in talrijke vissensoorten, je waant je in een andere wereld.

Een aangename verrassing was het kunstenaarsdorpje Ubud, gelegen in het midden van Bali, tussen de rijstvelden in. Hier hangt een lekker relaxte sfeer. De vele kunstgalerijen waar Ubud zo bekend om is, staan vol met schilderijen, beeldhouwwerken, houtsnijwerk, enz.

Eveneens in Ubud ligt het beroemde “Monkey Forest”. Een stukje oerwoud aan de rand van het dorp waarin een kolonie makaken de boel op stelten zet en dat mag je letterlijk nemen. De aapjes schamen zich niet om op de toeristen te klimmen en alles wat los zit te ontvreemden. Zeer vermakelijk, tenminste, als je er zelf niet de dupe van bent. Gili Trawangan

Een speedboot brengt ons naar het witte strand en de blauwe wateren van Gili Trawangan, het grootste en meest toeristische eiland van de drie Gili-eilanden. Opmerkelijk aan deze eilanden is dat alle gemotoriseerd vervoer verboden is. De enige manier om je te verplaatsen is per fiets, te voet of per paard en kar. Wie een beetje sportief aangelegd is kan de hele kustlijn van het eiland in twee tot drie uur te voet doen.

Wij laten dit avontuur links liggen en beslissen om te gaan snorkelen en relaxen. Helaas kozen wij een niet zo geschikte plaats, aangezien hier aanzienlijk minder koraal en vissen zaten. Een lichtpunt: We hebben een zeeschildpad gezien, in het wild! Het is pas ’s avonds dat dit eiland zijn ware aard laat zien.

Het nachtleven van Gili Trawangan bestaat uit stevige feestjes, muziekoptredens en het verorberen van verse vis en schaaldieren gebakken op een grill of barbecue. Indonesië: Ondanks de grote afstanden, verveelden we ons geen minuut. Indonesië is een prachtig land. Vergezichten met vulkanen, bergen en oerwouden, ontelbaar veel rijstterrassen, fruit-, kruiden-en groetenplantages, enz.

Het bruisende en soms vreemde Indonesische leven, je ziet het overal. Zo kwamen we op de snelweg een man tegen op zijn brommer met een koelkast op de achterkant gebonden en, zo leek het, zijn hele hebben en houden. De mensen zijn hartelijk en lachen je steeds toe en steeds bereid om te helpen, de natuur is vaak ongerept en het cultureel erfgoed niet te overzien.

Wij verloren ons hart aan Indonesië. Plan je een reis naar Azië, twijfel dan niet langer, Indonesië moet op je verlanglijst staan!

Tekst en foto’s: Yoon Thoen