De universiteit van Oxford is de oudste universiteit van het Verenigd Koninkrijk en ligt op een boogscheut van Londen. Samen met die andere universiteit van Cambridge, behoort ze tot de bekendste universiteiten ter wereld.

De universiteit van Oxford bestaat uit 39 zogenaamde colleges, die elk min of meer onafhankelijk van elkaar werken. Ze controleren zelf welke studenten ze toelaten, hebben zeggenschap over hun eigen structuur en activiteiten. De toegangseisen zijn streng. Uit de vele kandidaten worden enkel de besten overgehouden.

Op die manier behoort Oxford steeds tot de top 5 van beste universiteiten ter wereld. Voor wie het lesgeld van ongeveer GBP 30.000 per jaar een prikje is (denk daarbij ook nog aan extra kosten voor logement, enz.), kan misschien proberen toegelaten te worden tot de universiteit en één van de 30.000 studenten te worden die jaarlijks aan de universiteit studeren.

Wie over de nodige kwalificaties beschikt, kan aan de afvallingsrace beginnen: slagen in een aantal schriftelijke testen, een geschreven proefwerk afleveren en tot slot een persoonlijk gesprek hebben. Velen voelen zich geroepen, maar weinigen zijn uitverkoren. Wie uiteindelijk wordt toegelaten, wordt ondergedompeld in de unieke wereld van het lesgeven in Oxford.

De klassikale lessen en lezingen worden gegeven in grote moderne aula’s buiten de stad. In de oude college gebouwen worden de ‘tutorials’ gegeven waarbij studenten wekelijks in kleine groepjes (soms maar 3 personen groot) zeer intens en  persoonlijk werken met de ‘tutor/professor’ aan specifieke onderwerpen.

Ook voor wie niet toegelaten wordt of voor wie het lesgeld toch net iets over het te spenderen budget ligt, is Oxford een must see bestemming. Er is iets romantisch aan het kuieren door de stad langs de prachtige en statige colleges.

Elk college is apart gesticht door een vorst of een rijke weldoener, de meeste tussen de 13^de en 15^de eeuw. Omdat het bedrijven van wetenschap was voorbehouden voor de kerk, werden de colleges ontworpen als kloosters, vaak door mooie tuinen omgeven.

Deze prachtige gebouwen dienen  enkel voor de befaamde tutorials en als slaapplaats voor zowel professoren als studenten. In de grote eetzalen eten de studenten nog steeds aan lange tafels en zitten de professoren op een verhoog, net zoals in de film :-).

Zo wandelen we langs het imposante All Souls College, de Radcliffe Camera, Brazenose College en uiteraard Christ Church, nu vooral bekend voor de eetzaal die in de Harry Potter films gebruikt wordt. De ‘Brug der Zuchten’ (gelijkend op die van Venetië) verbindt het oude en het nieuwe gebouw van Hertford College.

De Bodleian Library is de oudste openbare bibliotheek van Europa en tevens de onderzoeksbibliotheek van Oxford. Dit is één van de zes bibliotheken in het Verenigd Koninkrijk die depotplicht kennen waarbij van elk boek dat in het Verenigd Koninkrijk wordt uitgegeven, één exemplaar moet gestuurd worden naar Bodleian waar het bewaard wordt.

Vanuit het Sheldonian Theatre stijgt applaus op. Eén van de proclamaties is hier aan de gang. Het is de laatste week van juni en naast de proclamaties, vinden ook de opendeurdagen plaats voor nieuwe studenten. Zo kunnen we samen met de geïnteresseerde studenten, een rondleiding maken in Magdalen College.

Dit is één van de mooiste universiteiten met een prachtig grasveld waarop croquet wordt gespeeld en waarachter zich de slaapplaatsen bevinden. Mooi aangelegde tuinen worden afgeboord met bloembedden waarin perfecte hortensia’s bloeien.

Op het uiteinde van de gebouwen staan romantische torentjes. In de verte horen we gezangen. We worden er als het ware naartoe gezogen. Vanuit de kapel stijgt het hemelse geluid van het koor op. We sluipen op onze tenen binnen. Kippenvel en tranen in de ogen zijn de enige manier om de emotie te beschrijven. Wat een gevoel moet het geven om hier te mogen zingen in deze prachtige sacrale plaats.

Maar Oxford is niet alleen bekend voor zijn universiteit. Vanuit onze ooghoeken houden we in de gaten of we geen donkerrode Jaguar zien opduiken. Die kans is weliswaar klein natuurlijk, want zijn bestuurder stierf al enkele jaren geleden aan een hartaanval.

De man met een knoert van een ochtendhumeur en die liever een glaasje dronk dan een maaltijd at maar één van de beste politie-inspecteurs was : Inspector Endeavour Morse uit de gelijknamige boekenreeks en TV-serie. De originele serie bestond uit 33 afleveringen die allemaal in Oxford werden opgenomen.

De colleges gaven wel toestemming om te filmen maar de echte namen mochten niet gebruikt worden. Alle college namen uit de reeks zijn dus fictief, uitgezonderd één :  die van Exeter College waar hij zijn fatale hartaanval kreeg. En wat ook niet fictief was, is de bar van het Randolph Hotel.

Hier bespraken Morse en Lewis complexe moordzaken. De gedachte aan Inspector Morse in één van deze zeteltjes, whisky in de hand en met een diepe frons op het voorhoofd terwijl Wagner op de achtergrond klinkt, tovert een nostalgische glimlach op ons gelaat.