Ik leerde mijn vriendin kennen in de zomer van 2015. Het moet ergens een mooie avond geweest zijn wanneer mij plots werd voorgesteld om samen met haar naar Londen te gaan. We kende elkaar nog maar net. Was dit wel een goed idee? Londen? Wat is Londen… hoe kom ik daar?

Ik probeerde niet te veel tijd te investeren in het vissen naar antwoorden. Ik zei meteen ‘Ja! Lijkt me heel leuk!’. Bovendien zou het hele tripje helemaal bekostigd worden. Wat zou me nog tegenhouden? We vertrokken met de Eurostar vanuit Brussel-Zuid om een dik uurtje later aan te komen in het Station ‘London St Pancras International’.

Het was niet alleen mijn eerste ervaring met Londen, maar ook mijn eerste ervaring met de Eurostar. Ik schrok even van de toch wel strenge beveiligingsregels. Ik dacht dat zulke controles enkel bij het vliegen plaatsvonden. Dit had ik dus ook mooi mis.

Meteen bij de aankomst in ons hotel viel mij de immense drukte een beetje verder meteen op. Er bleek deze avond een première van start te gaan met bezoek van de cast. ‘The Revenant’ met Leonardo DiCaprio. Al snel begrijp ik waar al die heisa vandaan kwam. Duizenden fans probeerde een foto of handtekening van de beroemde acteur te bemachtigen.

Veel tijd was er de eerste dag niet meer over. Na een hele avond mijn ogen een eerste indruk op Londen te gooien werd het voor ons tijd om wat lekkers te gaan eten. We zochten het -blijkbaar in Londen gekende- Nando’s op.

Een restaurant waar vooral kip op de kaart staat. Om duimen en vingers af te lekken! Het was waanzinnig lekker. Ik moest zeker geen tweede keer nadenken op de vraag of we tijdens onze trip nog een keertje het filiaal zouden bezoeken.

Op dag twee gingen we Londen een beetje dieper verkennen. We brachten een bezoek aan het welbekende reuzenrad ‘The London Eye’ -wat later eigendom van Coca-Cola blijkt te zijn-, kuierde langst de klokkende Big Ben, werden verrast door het authentieke Buckingham Palace, poseerde op het toeristische Trafalgar Square en maakte een gezellige wandeling in het mooie -en vooral groene- Hyde Park.

Vooral het grote m&m’s world en de fantastische speelgoedwinkel Hamleys bleven mij het meeste bij. Winkels die je bij ons toch niet hebt dacht ik bij mezelf.

Het is een zware dag geweest. We hebben heel veel bezocht, heel veel gedaan en vooral heel veel afgewandeld. Onze beentjes apprecieerde het enorm dat we even de tijd namen om een lekker warm badje in de hotelkamer te nemen.

De volgende ochtend maakte we ons klaar om aan een nieuwe dag te beginnen. Ik had er immens veel zin in. We zouden vandaag de Warner Bros. Studio Tour gaan bezoeken. Het welbekende Harry Potter-thema.

Een mooie wandeling naar het vertrekpunt liet ons kennismaken met delen die we nog niet eerder gezien hadden. Alhoewel ik een beetje verveeld zat met de prijs voor de toegangskaarten (+/- € 200 voor 2 personen), kon ik dit al snel vergeten toen we plaatsnamen op de Harry Potter bus die ons naar de studio’s zou rijden.

De sfeer werd meteen gelanceerd wanneer de crew van de bus de eerste film van Harry Potter opzette. We werden een beetje ‘opgewarmd’.

Het onthaal was fascinerend mooi. Verschillende monden vielen open van verbazing. We stonden plots midden in de grote en bekende eetzaal die gebruikt werd als entree in de verschillende films. We liepen in levensechte decors en maakte kennis met de verborgen geheimen van de films. Het was meer dan zijn geld waard. Dit zouden we zeker nog een keertje willen bezoeken.

Zonder erg te hebben van de tijd schrok ik hoe snel onze citytrip voorbij aan het vliegen was. Onze dagen zaten zo vol, dat er amper tijd was om te genieten van het moment zelf. Uiteraard hebben we een 100-tal foto’s om nadien nog even te kunnen nazinderen.

De laatste avond boekte we een rondvaart over de Theems. Er werd een driegangendiner met live muziek voorzien terwijl we konden genieten van het mooie Londen. Ook hier passeerde we opnieuw enkele gebieden die we hiervoor nog niet gezien hadden.

Dan was de dag aangebroken dat het helaas tijd was om opnieuw terug te keren naar het Brusselse Zuid-station. Omdat we nog enkele uren tijd hadden besloten we op zoek te gaan naar een kleine trip die we konden maken voor het betreden van de hogesnelheidstrein.

We werden aangeraden een bezoek te brengen aan ‘Brighton Pier’. We vonden het eerst een beetje te riskant omdat het ook nog een tijdje rijden was met de bus, maar omdat per toeval de eerste bus nog geen 5 minuten later vertrok, waagde we toch de stap.

Ook hier hebben we geen minuut spijt van gehad! Wat was het hier mooi. Een speelhal en minipretpark op de pier zorgde voor heel wat plezier en gelach.