Rondreis door Portugal : een stuk in drie bedrijven

Derde deel : Porto

Het weer ziet er nogal somber uit maar gelukkig brengen we vandaag uren op de bus door want we verlaten Lissabon en rijden nu richting Porto. Onze Portugese begeleider Jorge vertelt ons dat het Noorden van Porto veel katholieker is dan het Zuiden dus er staat ons nu een en ander aan kerken en bedevaartsoorden te wachten.

Op de middag houden we halt te Fatima. Wat is dit een gigantisch groot en vrij kaal terrein zeg ! Het is intussen gelukkig opgehouden met regenen en we wie wil kan op bedevaart. Van heinde en verre komen gelovigen eerbiedig kruipend op de knieën aan. Ik schrik van zoveel vroomheid.

Kaarsen kan je hier met kilo’s kopen. Ze zijn spotgoedkoop (heel anders dan in Lourdes) maar de was is van bedenkelijke kwaliteit en wat meer is … juist omdat de kaarsen onmiddellijk slap worden, worden ze gewoon op een brandende hoop gegooid. Er zijn nauwelijks kandelaars. Dit “gooien” met kaarsen staat in schril contrast met het devote kruipen op de knieën.

Er valt trouwens nog een andere rariteit te ontdekken. Je kan hier longen, darmen, borsten, hart, lever, benen, armen, voeten, zelfs ganse baby’s in was kopen en ook die kan je in het vuur smijten afhankelijk van wat je wil genezen.

Batalha Monastery

Voor de ketter uit ons reisgezelschap, is dit bezoek een vlek op het programma. Maar niet iedereen is het daar mee eens. Als je op rondreis gaat door het uiterst katholieke Portugal, dan hoort een kijkje nemen bij die typisch katholieke tradities er ook bij.

We zetten onze reis verder en hoe meer we naar het Noorden trekken, hoe groener het landschap wordt. Portugal is werkelijk schitterend mooi en heeft naast zijn prachtige natuur ook een groot aantal kerken, paleizen, burchten, kastelen, …

Vandaag bezoeken we er een aantal van. Dus we houden halt bij het mooie Batalha Monastery en rijden na een blitzbezoek door naar het robuuste kasteel uit de 10e eeuw in de middeleeuwse stad Guimarães .

Heel waarschijnlijk werd hier de eerste koning van Portugal geboren. De stad wordt daarom wel eens de ‘wieg van Portugal’ genoemd. Het hele centrum van Guimarães is trouwens uitgeroepen tot UNESCO werelderfgoed dus brengen we nog een bezoek aan het gotische paleis van de hertogen van Bragança, naast het kasteel en de gezellige, smalle straatjes.

Paleis van de hertogen van Bragança

Het moet een zware dag zijn voor onze reisketter. We brengen immers nog een bezoek aan – na Fatima – het tweede grootste Maria bedevaartsoord van het land. Al dat katholieke begint me zelf ook wat te vervelen tot we in de basiliek komen. Een tenor, een violist en een orgelist zijn volop bezig het Ave Maria van Gounod te repeteren.

De tenorstem klinkt heel mooi en de akoestiek is onder de koepel fantastisch. Ons reisgezelschap vormt het enige publiek in de basiliek maar niemand hangt nog de toerist uit. Iedereen gaat zitten en luistert naar dit prachtige gezang. Het is werkelijk indrukwekkend en dat blijkt ook wanneer na afloop de tongen loskomen.

Een laatste bezoek van de dag is er een aan de “Bom Jesus de Braga” dat zeer bekend is vanwege zijn enorme trappencomplex. Bedevaarders gaan hier te voet naar boven en dat is een hele klim. Wij echter rijden met de bus naar de kerk die mij nogal bombastisch overkomt.

Het gezelschap daalt, na bezichtiging, met de trap terug naar beneden langsheen de kitscherige watertaferelen die onze zintuigen weerspiegelen. Het kan me niet echt bekoren. Het centrum van Porto hebben we nog niet bekeken en dat staat dus vandaag op het programma.

Bom Jesus de Braga

Gelukkig doen we dit aan de hand van een sightseeing bus want veel wandelen zit er vandaag voor mij niet in. Porto is erg oud, vrijwel alle huizen zijn betegeld, overal hangt was tegen de gevels te drogen en er is veel verkrotting.

Maar toch hééft de stad iets. Vooral de blauw betegelde kerken doen heel authentiek aan. Door de koptelefoon weerklinkt de achtergrondmuziek zo luid dat we de commentaarstem niet kunnen verstaan. Er zit dus niets anders op dan in stilte te genieten en onze ogen de kost te geven.

Na de tour brengen we een bezoek aan één van de vele portohuizen langs de Douro. De uiteenzetting is bijzonder interessant en de proeverij heerlijk. En dan is het tijd om op koopjesjacht te gaan. Tot grote ergernis van heel wat mannen, krijgen we een zee van tijd in het shoppingscentrum “Dolce Vita” .

Vlakbij ligt echter het enorme voetbalstadium van FC Porto. De mannen kijken sip omdat een bezoek aan het Drakenstadium niet op de agenda staat. Dan maar met moeder de vrouw mee …

Jorge heeft tijdens deze reis echt al het beste van zichzelf gegeven. Hij spaart kosten noch moeite om het ons naar de zin te maken. Hij is werkelijk heel attent. Maar dit alles eist zijn tol. Jorge (die toch niet meer van de jongste is) raakt zo stilaan dodelijk vermoeid en terwijl we naar de oevers van de Douro wandelen, ziet hij een trapje niet en maakt hij een spectaculaire val.

Even is hij buiten westen, zijn hand bloedt, zijn broek is gescheurd, … we hebben allemaal te doen met deze lieve man en verzorgen hem zo goed mogelijk.

Gelukkig heeft hij vandaag niet zo veel te regelen. We gaan immers een urenlange boottocht maken op de Douro. Het is stralend weer en vanop de kade zien we de ontbijttafel reeds gedekt staan. Heerlijk !

De oevers staan vol wijngaarden. Het is een lust voor het oog. De boottocht is bijzonder ontspannend en iedereen heeft het naar zijn zin. De zon straalt en onder een diepblauwe hemel wordt de aperitief geschonken. Dit is genieten ten top.

Ja, dit is echt wel een hoogtepunt. Na de lunch wordt het wat rustiger, hier en daar dommelt iemand in. Het wisselende landschap houdt mij echter wakker. Het is hier zo heerlijk mooi. Het kopje espresso doet wonderen bij het gezelschap en met spijt in het hart nemen we afscheid van de boot om die te wisselen voor een oververhitte trein terug richting Porto.

Veel staat er niet meer op het programma tijdens onze laatste dag in Portugal. We brengen nog een bezoek aan een macabere begraafplaats, een soort crypte zeg maar alsook aan de San Franciscuskerk, wiens overdadige schitterende versieringen ver afstaan van de soberheid van Franciscus. En dan te bedenken dat veel van het oorspronkelijke goudwerk verdwenen is !!!

Met z’n tweetjes gaan we nog naar een typische overdekte markt waar kleurrijke specerijen en zeer plaatselijke specialiteiten te koop worden aangeboden.

Onze dag sluiten wij onder ons tweetjes af in een prachtig theehuis uit de negentiende eeuw. Dit schitterende decor is werkelijk uniek en dankbaar nemen we afscheid van de vakantie die nu achter ons ligt. Dit is een mooi eindpunt.