Rise and shine. Onze wekker staat lekker vroeg want vandaag hebben we een drukke de voor de boeg. Later die dag zouden we onze derde reisgenoot meeten op ons appartement in Albufeira.

Maar eerst staat een bezoek aan het Castelo de Sao Jorge op de planning. Ik bezocht het een jaar eerder al eens, maar ik vond het zeker niet erg het nog eens bezoeken. Een toegangsticket kost je zo’n acht euro maar het is een echte aanrader!

Je kan nog veel restanten van het kasteel komen bewonderen en ook enkele authentieke kanonnen kan je er nog terugvinden. Maar het uitzicht dat je krijgt over de hele stad, terwijl je op de muur staat is werkelijk adembenemend.

Je lijkt heel Lissabon te kunnen zien aan de ene kant en de uitgestrekte oceaan aan de andere kant. Elke plek van het kasteel toont een ander, uniek uitzicht. Je kan ook de ‘binnenkant’ van het kasteel bezoeken. Je wandelt de gigantische poort binnen en komt op een ruime binnenplaats uit waar je eender welke richting kan uitlopen.

Als je de trappen beklimt, krijg je opnieuw een ander uitzicht op Lissabon. Een kleine opmerking bij het beklimmen van de trappen: het is niet zo makkelijk voor mensen die niet zo vlot ter been zijn. De treden zijn erg hoog en liggen ver uit elkaar. Ikzelf creëerde een hele file onderweg naar de top. Gelukkig was iedereen erg begripvol en vonden ze het knap dat ik me niet liet ontmoedigen.

Leuk om te zien is ook de familie pauwen die vrij rondloopt op het domein. Ze zijn erg lief en poseren zelfs voor een selfie als je voldoende geduld heb. Het lawaai van hun kreten moet je er wel bij nemen. Er is ook een klein restaurantje naast de giftshop waar je iets kleins kan eten.

We besluiten nog iets kleins te eten in Lissabon en dan aan onze lange trip richting Albufeira te beginnen. Eerst moeten we twee hop-on-hop-off bussen (gelukkig is ons ticket van de vorige dag nog geldig) nemen en dan een trein voor zo’n drie uur. Op zo’n momenten is het wel lastig dat we geen auto gehuurd hebben.

Na een bezoek aan de Starbucks beginnen we aan onze trip. Het enige wat ik moet doen is naar de bushalte wandelen en de juiste bus stoppen. Paulien moet het zware werk doen. Ze moet helemaal van de bostel naar de bushalte wandelen met mijn trekrugzak op haar buik en de hare op haar rug. Eeuwige dankbaarheid voor zo’n geweldige vriendin!

Ik hou de bus tegen en gelukkig wacht de buschauffeur tot Paulien er is. Door een kleine miscalculatie moeten we toch een taxi nemen naar het treinstation omdat het te moeilijk is door mijn voet de afstand te wandelen. En er was een foutje in de busroute geslopen. Hierdoor arriveren we een uur te vroeg op het treinstation.

Het treinstation is erg vuil en verlaten. We vragen ons af of we wel juist zitten, maar de bediende achter het loket verzekerd ons dat onze trein richting Albufeira binnen een uurtje zou toekomen. Eenmaal we op de trein zitten, komen we volledig tot rust. Paulien valt als een blok in slaap en ik kan eindelijk nog wat in mijn boek lezen.

Het uitzicht vanop ons terras

Na drie uur komen we toe in het prachtige Albufeira. We nemen een taxi richting ons hotel ‘Cerro Mar Atlantico & Cerro mar garden’. Het is een adembenemend hotel en we hebben een erg ruim appartement met een gigantisch terras met prachtig uitzicht.

Het hotel heeft ook verschillende zwembaden, een fitnessruimte, een restaurant en zowel appartementen als hotelkamers. We wandelen al even naar de supermarkt om hapjes te kopen voor we het centrum van Albufeira gaan verkennen. Google vertelt ons dat Albufeira een echte feeststad is waar het krioelt van Britten.

We zijn benieuwd wat deze avond voor ons in petto heeft.