Slovenië kent nog niet die grootse, jaarlijkse toeristische drukte maar zit wel duidelijk in de lift. En terecht!

De zoektocht naar een ideale mix van ontdekking, ontspanning, natuur,… in onze zomervakantie dit jaar bracht ook Slovenië op onze route. Europese Roadtrip deel 2, enjoy!

Naast het uitstippelen van de juiste weg, tracht ik ook steeds op zoek te gaan naar een ideale verblijfplaats. Liefst een plek die “verwant” is zeg maar met de locatie of streek die we op dat moment bezoeken. Voor Slovenië vind ik een blokhut die gans, maar dan ook gans, is opgetrokken uit hout. Zowel buiten als binnen is alles hieruit voorzien. Tot de lichtschakelaars toe.

De chalet bevindt zich in een rustig dorpje, vrij centraal in Slovenië gelegen, van waaruit we vervolgens onze uitstappen zullen plannen.

Eén daguitstap leidt ons naar het Meer van Bled en de Vingtarkloof.

Het meer van Bled, tja, dat hebben menig toeristen al wel gevonden hoor :-). Wat is het er bij aankomst druk! En een plek vinden voor de wagen is ook niet evident. Wil je Bled binnenkort bezoeken, parkeer je jouw wagen het best net buiten de stad. Maar het is wel een plaatje!

Na een tijdje wandelen rond het meer, valt mijn oog op een houten roeibootje. Ik wil het zelf huren voor ons 3-tjes. En zo varen naar het eilandje met de bekende Maria Hemelvaartskerk in het midden van het meer. Even lekker cliché-romantisch doen. Mijn man aarzelde een beetje maar ‘ik zal wel roeien’ zei ik snel.

Na 3 pogingen tot roeien had mijn man al duidelijk gezien dat we hier niet echt ver mee zouden geraken en nam het dan maar over. Het werd een heeeeeeeerlijke boottocht! (voor mijn roeiende echtgenoot iets minder hahahaha)

Vanop het meer zie je ook het Kasteel van Bled uittoren, bovenop een rots van 130 meter.

Een perfecte plek om Jan Fabre eens naar beneden te gooien. Zo kan hij ook eens ervaren, net zoals hij enkele jaren geleden zelf deed met die arme katjes in het Antwerpse Stadhuis, wat het met je doet. Ok, bon, je gooit hem hier niet van de trappen zoals in Antwerpen, maar met een flinke “trap” onder zijn kont zal het ook wel gaan. Artistieke vrijheid, Jan, artistieke vrijheid…

Soit, ik laat mijn kunstzinnige vrijheid voor wat het is en we rijden vanuit Bled verder naar de Vingtarkloof (Vingtar Gorge). Het is op dat moment al in de latere namiddag. Wil je de drukte hier wat ontwijken (tijdens de schoolvakanties wel te verstaan) kom je nl best ’s ochtends vroeg of later op de dag.

Het puntje “natuur” in de zoektocht van deze zomervakantie kunnen we afvinken. Wat een natuurpracht. In dit park wandel je langs enkele kilometers lange houten wandelwegen, gebouwd tegen de rotsen van de kloof. Doorheen de kloof buldert de Radovna rivier, die werkelijk overal helder blauw en smaragd groen is. Het is genieten.

Enkele dagen geleden scoorde ik nog bij mijn zoontje van 12 met het bezoek aan de zoutmijnen van Hallstatt. Vandaag verzamel ik met deze tocht punten bij mijn echtgenoot. Goe bezig Nancy 🙂

Toegegeven, ik mispakte me in Slovenië wel aan de afstanden. Tis te zeggen, niet in vogelvlucht, maar wel de “hoe-er-naartoe”. Ik vond dan wel een centrale verblijfplaats, voor het maken van de daguitstappen dienen we ook steeds enkele lokale wegen te nemen.

En dat duurt, tja, langer, veeeeel langer. Maar om het met de alom bekende woorden van Cruyff te zeggen “elk nadeel heeft z’n voordeel”. Je begeeft je elke dag weer op een andere panoramische route doorheen het mooie Slovenië. Want dat is het echt! Mooie weidse landschappen, fraaie bossen, prachtige bergen.

Passeren we heel wat kleine dorpjes, waar op sommige plaatsen de tijd lijkt te hebben stilgestaan. Maar dit zorgt tegelijkertijd voor de nodige portie charme.

Een bezoek aan de hoofdstad Ljubljana mag natuurlijk niet ontbreken op de planning. Je merkt dat de stad qua gebouwen een mooie mix kent van verschillende tijdperken. Architectuur die dateert uit de renaissance maar evengoed uit de 20^e of zelfs 21^e eeuw. Persoonlijk kon het oude stadsgedeelte me het meeste bekoren.

Doorheen de hoofdstad loopt de rivier Ljubljanica. Waarlangs je ze zeker ook rustig kan kuieren. Eén van de bruggen over deze rivier is de bekende drakenbrug, die wordt “bewaakt” door, zoals de naam het zelf zegt, 4 draken, die zich op de uiteinden van de brug bevinden.

Deze draak is meteen ook een beeld dat je overal ziet in de stad (op alle toeristische, souvenirtjes zeg maar 🙂 ). Ik laat me door een lokale marktkramer ook nog vertellen dat deze draak de “beschermheilige” van Ljubljana is. Ofwel een leuk verhaaltje dat hij ophangt om mij het volgende magneetje op mijn koelkast thuis te verkopen, dat kan natuurlijk ook :-).

Knal in het midden van de hoofdstad tref je het kasteel Ljubljanski Grad aan. Tijd voor een actief momentje van onze reis. We beginnen snel met ons 3 aan de klim naar boven. Na een 20-tal minuutjes staan we op het hoogste punt van Ljubljana en hebben we 360° zicht op de ganse Sloveense hoofdstad.

Onze laatste dag brengt ons naar het Sloveense Nationale park “Logarska Dolina”. We kregen deze tip van een sympathieke Sloveense tijdens één van onze stops. Misschien niet meteen het eerste park waaraan je denkt te bezoeken tijdens een roadtrip Slovenië, maar als zelfs een “local” dit aanraadt… tja… 🙂

En we worden beloond. Het is een prachtige vallei waarin je rijdt met de wagen of de fiets. Maar ook de start van enkele mooie wandelingen.

Zelf rijden we het park in met de wagen. Achteraan de vallei kan je je wagen parkeren en vervolgens een korte klim maken naar de “Slap Rinka”. Een mooie waterval van zo’n 100 meter hoog. Aan de waterval heb je ook een leuk houten barretje van waaruit je even rustig kan genieten van al het moois. En dat in combi met een lekkere koffie. What more do we need!

Slovenië heeft nog veel meer te bieden dan wat ik hier boven heb geschreven. Ben je op zoek naar een eerder rustige vakantie, doordrongen van de nodige uitstapjes of wandelingen in de weidse natuur, dan is dit zeker je ding!

Slovenië bezoek je bovendien een gans jaar rond. Wij opteerden voor een stop in de zomervakantie, maar ook de andere seizoenen (bonte herfstkleuren, koude, besneeuwde winters) zullen menig liefhebbers van elk zeker kunnen bekoren.

Voor ons zit Slovenië er alleszins voor deze reis op en we zetten onze Europese roadtrip verder. Venetië, here we come!