De middeleeuwse mens moet serieus gepintelierd hebben. Hij had daar trouwens een gegronde reden voor. Het water was in die tijd behoorlijk onrein en dus ondrinkbaar.

Wie niet ziek wou worden, kon er maar beter bier van brouwen zodat tijdens het brouwproces ziekmakende bacteriën gedood werden. Dat staat allemaal te lezen op een infobord in Mary’s Farm, de boerderij waar de moeder van Shakespeare geboren werd want ook daar werd – zoals in zovele andere boerderijen – bier gebrouwen.

Mary’s Farm ligt even buiten Stratford-upon-Avon in Wilmcote om precies te zijn en is een geweldige, kindvriendelijke plaats voor een leerrijk en vermakelijk dagje tijdens een vakantie in Centraal-Engeland.

Kinderen kunnen er o.a. ganzen hoeden, middeleeuwse spelletjes spelen, naar de valkenier luisteren en kijken.

Maar dit ter zijde.

Nu denk ik niet dat de middeleeuwers dan maar straalbezopen door de straten liepen. Te oordelen aan het fluitjesbier dat hier in de pubs als zijnde heel lekker wordt getapt, zal er ook in dat middeleeuwse bier wel geen al te hoog alcoholgehalte hebben gezeten.

Vermits het bier in de middeleeuwen gewoon thuis werd gebrouwen, had het zo goed als zeker een veel lager alcoholgehalte dan de bieren die wij (zeker in België) vandaag de dag brouwen.

De middeleeuwse mens dronk gemiddeld een liter bier per dag maar werd er meer dan waarschijnlijk niet dronken van.

Zittend op een bankje in Burford naast een oud-gediende van de R.A.F. hebben hij en ik het in een gesprek over de tijd dat hij als militair in Duitsland woonde. Dat was niet zo ver van de Belgische grens vandaan en dus kon hij al eens makkelijker een Belgisch biertje proeven.

“Belgian beer taste great, but you can’t drink it at lunchtime”. Tja, die Britten zijn met hun fluitjesbier zonder kraag niet veel gewoon hé ?! Zelfs ik word er niet dronken van !

Het is dan ook helemaal niet verwonderlijk dat wanneer Britse voetbalsupporters ter gelegenheid van een of andere belangrijke interlandmatch op Belgische bodem vertoeven, binnen de kortste keren straalbezopen door onze straten zwalpen.

Ondanks de naar Belgische normen zwakke reputatie van het bier zou ik, mocht ik jou zijn, toch een keertje een Engelse pub binnenstappen. Jawel, het bier wordt er getapt (zeg maar opgepompt) zonder pressing dus wat een mooie kraag betreft, kan je het wel schudden.

In het Verenigd Koninkrijk wordt “lager”, “bitter” en “stout” gedronken met een absolute voorkeur voor bitter, een donker bier, “Half a pint” drinken de stoerdere Britten niet want dat wordt gezien als een teken van zwakte.

Het mag voor hen “a pint” zijn en dat is een behoorlijke kwak vocht.

De pubs hebben heel vaak een eeuwenoude geschiedenis en alleen daarom al zijn ze een bezoek meer dan waard. Bovendien zijn ze gezellig en sfeervol ingericht, vaak overdadig getooid met bloemen en kleurrijke uithangborden en je kan er voor weinig geld iets te eten krijgen.

Ja, je kan er met wat geluk zelfs overnachten. Naar de pub gaan, is voor de Brit zo ongeveer hetzelfde als thuiskomen. In vele pubs merk je dat ook wel aan het interieur met zijn haarden en knusse fauteuils.

De aloude wetgeving inzake de openingstijden van pubs waardoor rond de klok van elven een bel genadeloos het laatste rondje inluidde, is in 2005 afgeschaft. Desondanks zie je in vele pubs de bel nog hangen.

Nu heeft de Engelse keuken niet zo’n al te beste reputatie, al mogen de pasties, de pies en de stews er best wel wezen !

De fish en chips met mushy peas zijn dan weer niet te vreten.

Hoewel, honger is de beste saus.

Extra weetje :

Niet alleen je biertje maar ook je eventuele maaltijd bestel je aan de toog en je betaalt je bestelling onmiddellijk. Je maaltijd wordt wel aan je tafeltje geserveerd.