Lissabon : uma casa Portuguesa
Rondreis door Portugal : Een stuk in drie bedrijven.
Tweede deel : Lissabon
De schitterende natuur van de Algarve hebben we sinds gisteren achter ons gelaten, het kriebelt nu om wat cultureel erfgoed op te snuiven. Lissabon zal ons wat dat betreft, zeker niet teleurstellen. Vandaag staat een bezoek aan het Jeronimus Monastery op het programma. We bezoeken eerst de kerk van het monastery.
Omdat het zondag is mag de plaatselijke gids die er ons staat op te wachten hier geen rondleiding geven. Maar dat vind ik eigenlijk niet erg want de kerk is zo overweldigend mooi dat woorden te kort schieten. Schitterende gewelven, van onder tot boven bewerkte zuilen, … het is alles van zo’n ongekende schoonheid.
Het eigenlijke monasterie is zo mogelijk nog mooier en het feit dat het recent nog opgekuist is, geeft de witte, rijkelijk bewerkte muren iets onwezenlijks ! Hier blijkt heel duidelijk dat Portugal een zeer rijk land is geweest dank zij z’n zeevaarders.
Afbeeldingen van vreemde planten en dieren (kortom alles wat werd meegebracht van de verre ontdekkingsreizen) geven dit gebouw iets heel exotisch.Ook de toren van Belém is prachtig om te zien. Van hieruit hebben we trouwens een mooi zicht op het reuzegrote Christusbeeld aan de overkant van het water.
Het beeld domineert de hele stad. Maar ook het monument van de navigatoren met Vasco Da Gama op het voorplan, is buitengewoon groots en indrukwekkend. s’ Namiddags bezoeken wij het Oceanàrio dat gelegen is op de site van de wereldtentoonstelling van 1998.
Speciaal voor de wereldtentoonstelling werd dit oceanàrio gebouwd want Portugal wou zijn bezoekers kennis laten maken met de diepzeewereld van de oceaan. Ook al heb je het niet zo begrepen op alles wat leeft in de “wonderzeewereld”, ga toch eens naar de site van de wereldtentoonstelling !
Een heel nieuw Lissabon is hier uit de grond gerezen met werkelijk architectonische hoogstandjes. ’s Anderendaags laten we Lissabon even voor wat het is en staat een bezoek aan het zeer mooie Obidos op het programma.
Het oude stadje ligt binnen eeuwenoude muren en is idyllisch mooi met al zijn rijkbloeiende struiken, klimplanten en smalle trappen tussen de huisjes. We zijn er vrij en verkennen op eigen tempo de omgeving. De straatjes zijn zeer nauw en hoe hoger we klauteren, hoe nauwer ze worden.
Obidos
We bezoeken ook nog het zomerpaleis van de Koningen te Sintra, zien in een flits de Cabo da Roca, het meest zuidwestelijke punt van Europa waar we wat mooie plaatjes schieten en rijden dan richting hotel nadat we te Cascais de “hellemond” hebben bezocht.
Op deze rots slaat de zee zich normaal gezien te pletter maar ook vandaag is het weer uiterst rustig en kunnen we ons van die hel maar weinig voorstellen.
Cabo da Roca : het meest zuidwestelijke punt van Europa
De dag erop blijven we opnieuw in Lissabon voor een sightseeing met een historische tram door de stad Lissabon. De gammele tramstellen zijn dermate historisch dat we tot driemaal toe van tram moeten wisselen eer we een exemplaar vinden dat nog kan rijden.
Maar het wachten wordt beloond. In onze koptelefoontjes klinkt FADO-muziek afgewisseld met een Nederlandse commentaarstem en Lissabon is werkelijk prachtig om te bekijken. De statige huizen zijn van glazuurtegels voorzien.
Deze houden in de zomer de hitte en in de winter het vocht buiten. De tram kronkelt zich doorheen smalle straatjes waar alleen het rijtuig doorheen kan. Het is alles zo mooi ! De rest van de middag kunnen we vrij besteden in de stad. We zoeken ons een plaatsje uit op een typisch terrasje en sterken de innerlijke mens. Het doet me goed de dag rustig door te kunnen brengen.
Toch maken we nog een wandeling doorheen het Westelijk deel van de stad. We bezoeken de smeedijzeren lift (het pronkstuk van Lissabon) die in de negentiende eeuw door een leerling van Eiffel werd gebouwd en die je in een wip naar de bovenstad brengt.
Maar dat is zonder de toeristen gerekend natuurlijk. Die schuiven nu immers in lange rijen aan om een ticketje retour op de kop te kunnen tikken. Het wachten zien wij niet zitten en we nemen dan ook de tram die ons langs een uiterst steil traject naar boven brengt.
Het is warm en ik puf alweer dus heerlijk is het om boven te ontdekken dat er een prachtig groot schaduwrijk terras is gemaakt met een fantastisch panoramisch zicht over de stad. We slijten er met plezier de tijd.
Net op het ogenblik dat we terug naar beneden willen wandelen, komt een koppel uit ons reisgezelschap aangewandeld. Zij zijn met de lift naar boven gekomen en willen te voet naar beneden. Ze schenken ons hun retourbiljet en zo kunnen wij toch nog de lift nemen zonder te moeten aanschuiven. Erg sympathiek !
In de late avond wacht ons een FADO-show . De muzikale avond valt letterlijk en figuurlijk donker te noemen. Fado heeft een donkere klankkleur en het zaaltje en zangeres ogen al even duister. Een refreintje zal me de rest van de reis in het hoofd blijven hangen : Uma casa Portuguesa.
De dag erop krijgen we onder begeleiding van de currator herself (die een persoonlijke vriendin is van onze reisbegeleider) een rondleiding door het indrukwekkende Navy museum. Het wordt me plots zwaar te moede wanneer ik oog in oog kom te staan met het aandoenlijke beeldje van de aartsengel Rafaël dat door de familie van Vaso Da Gama aan het museum geschonken werd.
Het beeldje nam de diep gelovige Da Gama mee op al zijn ontdekkingsreizen net zoals het onooglijk reisaltaartje dat links in een hoekje staat. Raar, hoe geschiedenis plots zo tastbaar kan worden. De rest van het museum met al zijn miniaturen van ooit bestane schepen, brengt mij minder in vervoering al ogen de levensgrote galeien in de laatste zaal wel bijzonder mooi.
Na het bezoek aan het Navy museum rijden we met de bus de 25 april-brug over (een hangbrug over de Taag en genoemd naar de anjerrevolutie van 25 april 1974). We gaan een bezoek brengen aan het reusachtige beeld van Jezus Christus die met gespreide handen over de stad heen kijkt.
Het beeld is ontzaglijk groot en van dichtbij heb je eigenlijk geen overzicht over het geheel. Geen mens die met een gewone lens Christus volledig in beeld krijgt !
Ook deze namiddag zijn we vrij. We verkennen nu het oostelijk deel van de stad en komen in de typische Fado-wijk terecht. Maar de vermoeidheid begint nu toch wel erg toe te slaan en we installeren ons dan ook voor een groot deel van de middag op een terrasje.
Het wordt tijd om onze focus te verleggen. Morgen vertrekken we richting Porto. (Zie het verslag : En nu op naar Porto !)
Dankjewel voor jouw reactie, Kiki. Inderdaad, Lissabon is een leuke stad met o.a heerlijk eten en aangename mensen. Ik zou er best ook nog wel een keertje terug willen maar tja … er is zoveel moois te zien in de wereld hé !
Inderdaad 😉
Ik vind Lissabon ook een hele leuke stad, heel veel afwisseling en vooral ook heel gezellig en lekker eten 🙂 Wij moeten zeker nog eens teruggaan, omdat we zeker nog niet alles gezien hebben! Wij hebben ook het aquarium bezocht, misschien iets minder cultureel maar zeker een aanrader als je met kinderen op reis bent. Grtjs.